Jack verkoopt de olijfolie van zijn Syrische opa: 'Ik dacht, waarom delen we dit niet met Nederland?'
In dit artikel:
Jack Dahly (twintiger), zoon van Syrische vluchtelingen die dertig jaar geleden naar Europa kwamen, groeide zonder verblijfsstatus op in Rotterdam-Zuid. Het gezin trok in de onzekere jaren dertien keer tussen opvangplekken in Nederland en Duitsland, totdat ze vaste grond vonden op Katendrecht en in 2010 een verblijfsvergunning kregen. Jack studeert gedragseconomie aan de Erasmus Universiteit en combineert studie met het opbouwen van een onderneming.
Zijn initiatief: extra vergine olijfolie uit Afrin, afkomstig van de eeuwenoude olijfgaarden van zijn 88‑jarige grootvader. De familie bezit ongeveer achthonderd bomen; de olie wordt koudgeperst, dikker en boterig van smaak — vroeger onderdeel van het dagelijkse eten thuis, soms zelfs om in te frituren. Jack besloot de olie te bottelen en te verkopen in Nederland, met het portret van zijn opa op het etiket. De oogst vond plaats in oktober 2024; de flessen kwamen in het voorjaar van 2025 in Rotterdam aan.
Voor Jack had de zomer van 2025 extra betekenis: het was zijn eerste keer in Syrië. Samen met zijn moeder en zus reisde hij naar Afrin, een regio die door oorlog en gesloten grenzen lange tijd onbereikbaar was geweest. De ontmoeting met zijn grootvader was emotioneel — de moeder viel hem huilend om de hals — en maakte persoonlijke beelden en geuren van zijn afkomst tastbaar. Zijn opa werkt nog dagelijks tussen de terrassen van olijfbomen; zijn gezondheid en inzet versterken bij Jack het gevoel dat de olie meer is dan handel, het is een familieruïne en erfgoed dat gekoesterd moet worden.
Jack wil opbrengsten terugsturen naar Syrië om te investeren in basisdingen: schoonmaak van afval, herstel van waterputten, beter gereedschap en eerlijke lonen voor arbeiders die volgens hem nu schrijnend laag betaald worden. Financiële motieven gaan gepaard met morele: hij voelt verantwoordelijkheid voor het behoud van land en levensonderhoud van familie en arbeiders.
Privé en zakelijk zijn verweven: thuis waren sommigen sceptisch, maar toen de verkoop aantrok — onder andere op festivals — keerde zelfs zijn vader in vertrouwen. Jack neemt kleine, bewuste stappen: studie afronden, ondernemerschap opbouwen en op langere termijn diplomaat willen worden om iets terug te doen voor het land dat hem kansen bood. Zijn verhaal is er een over identiteit, het omzetten van familie-erfgoed in een duurzame bron van inkomsten en verbinding tussen Rotterdam-Zuid en de olijfgaarden van Afrin.