Patatbakker Frans (68) heeft geen opvolger en kan niet met pensioen: 'Al moet ik in een rolstoel die kraam in'

In dit artikel:

Frans, sinds 1979 een vaste waarde met zijn patatkraam op het Schouwburgplein in Rotterdam, probeerde ruim een jaar geleden met pensioen te gaan en zette de kar te koop via Marktplaats. Hoewel hij honderden reacties kreeg, bleek er nauwelijks een serieuze kandidaat tussen te zitten: veel geïnteresseerden wilden huren of in termijnen betalen, en sommigen verdwenen weer spoorloos. Een mogelijke opvolger die een vriend zou worden, kwam niet opdagen. De kraam staat nog te koop, maar een verkoop zit er tot nu toe niet in.

De inmiddels 68‑jarige patatbakker werkt daarom nog steeds, vier dagen per week in plaats van de vroegere zes. Hij heeft lichamelijke klachten — zenuwpijn in beide handen, een versleten rug en andere aandoeningen — en kreeg zelfs injecties om pijn te onderdrukken zodat hij kon blijven draaien. Toch ziet Frans doorwerken niet als een straf; het contact met vaste klanten en toeristen, het betaalbare maaltje en de sfeer rond evenementen zoals het Zomercarnaval, het filmfestival en de marathon maken het vak voor hem waardevol.

Frans signaleert ook een veranderende mentaliteit onder jongeren: velen lijken minder bereid om hard, fysiek werk te doen en kiezen andere beroepen. Dat bemoeilijkt de opvolging van traditionele mobiele eetzaken. Hij heeft zijn inzet aangepast — minder nachtdiensten en niet meer automatisch overal “ja” op zeggen — maar hij wil de kraam alleen aan de juiste koper overdragen. Hij benadrukt dat hij niet gedwongen zal verkopen; liever bakt hij nog even door, ook als dat betekent dat hij met veel pijnbeleven of uiteindelijk zelfs vanuit een rolstoel zou moeten werken.

Kortom: de iconische patatkraam op het Schouwburgplein blijft voorlopig in handen van zijn vertrouwde eigenaar, die ondanks gezondheidsproblemen en een mislukte opvolgersjacht vasthoudt aan het werk en de sociale rol die zijn kraam al decennia vervult.