Raymond B. moest van ex-agente dood na scheiding, maar nu zit hij zelf voor de rechter: 'Ik ben naar de kloten geholpen'
In dit artikel:
Het gaat om een bittere, langdurige scheiding tussen voormalig politieagente Jerney van E. (42) en haar ex-partner Raymond B. (58), die onlangs voor de rechtbank in Nederland tegenover elkaar stonden. Van E. werd in oktober door een rechtbank veroordeeld tot zeven jaar cel omdat zij volgens het onderzoek een moordplan tegen haar ex had opgezet — daarbij zou ze zelfs geprobeerd hebben hun minderjarige zoon in te schakelen om zijn vader te doden. Van E. is in hoger beroep gegaan en mag het beroep in vrijheid afwachten; door het lekken van het plan verloor ze haar baan bij de politie.
Eind 2023 eindigde de achttien jaar durende relatie. Kort daarna deden zowel Van E. als twee van de kinderen aangifte van huiselijk geweld. Raymond B. stond deze zitting terecht op verdenking van structurele mishandeling van zijn twee oudste zonen en van zijn ex-partner over een periode van ongeveer tien jaar. De beschuldigingen omvatten onder meer slaan, schoppen, bij de keel grijpen en het van de trap gooien; Van E. sprak van zowel fysiek als psychologisch geweld en zei zich jarenlang als een "gevangene" te hebben gevoeld.
B. ontkent alles en spreekt van een campagne om hem kapot te maken: naar zijn zeggen zijn autobanden lekgestoken, er zijn mailtjes naar zijn werkgever gestuurd en hij verloor twee banen. Hij stelt dat de kinderen tegen hem zijn opgezet en dat een van de zonen later onder ede heeft verklaard dat zijn eerdere aangifte vals was. B. zat bovendien twee maanden ondergedoken uit vrees voor de geplande aanslag en kreeg volgens deskundigen de diagnose gecompliceerde PTSS; zijn advocaat zei dat hij een alarmkastje bij zich draagt uit veiligheidsoverwegingen.
De officier van justitie vond de oorspronkelijke verklaringen van de kinderen voldoende bewijs en hield rekening met het zware karakter van het moordcomplot tegen B. Zij karakteriseerde de zaak ook als een vechtscheiding waarin modder wordt gegooid. Zij eiste een taakstraf van 160 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van vier weken.
De rechtbank nam de zitting ernstig en benadrukte de grote gevolgen voor de kinderen, die volgens de rechter ongevraagd in een onveilige thuissituatie zijn opgegroeid. Na beraad volgde echter vrijspraak voor Raymond B.: de rechter oordeelde dat er te veel ruis en onzekerheid in de verklaringen zit om tot een veroordeling te komen. B. reageerde emotioneel, en drie van zijn vier kinderen hebben aangegeven weer graag bij hem te willen wonen; het contact met de oudste zoon blijft verbroken. De officier concludeerde droogweg dat er in deze scheiding vooral verliezers zijn.